Historie - Maasland
De naam van de Maria Magdalenakerk in Maasland dateert van 1241. Toen kreeg De Ridderlijke Duitse Orde het patronaatsrecht van de kerk die op de plaats stond van de huidige Oude Kerk in Maasland. Van die kerk is niets meer aanwezig. De oudste delen van de huidige kerk, delen van de toren, dateren van rond 1400. Het schip is in de vijftiende eeuw gebouwd en de noordbeuk rond 1500.
Toen Jasper van Egmond, commandeur van de orde, zich bekeerde tot het protestantisme werd de kerk een protestante kerk.
Het katholiek gebleven deel van de Maaslandse bevolking werd hierdoor gedwongen zich in een schuilkerk terug te trekken. Deze kerkschuur ‘De Kluis’ genaamd, moet gelegen hebben op het land van de katholieke boer Langelaan. Hoewel officieel niet toegestaan, werd deze schuurkerk in de loop der tijd omgevormd tot een echt kerkgebouw: de Maria Magdalenakerk. Zie deze link voor een uitgebreidere beschrijving van de Maria Magdalenakerk tot 1886.
De huidige kerk is een ontwerp van architect E.J. Margry (1841-1891). Deze neogotische kerk verving een eenvoudiger kerk met een lagere toren.
De toenmalige pastoor Schluter (1884-1891) had het initiatief genomen voor de bouw van een nieuwe kerk. Waarom is onduidelijk, wellicht was de oude kerk te klein geworden of verkeerde in slechte staat. Op 1 juni 1886 werd de eerste steen gelegd door Mgr. H.L. Spoorman, de deken van Delft. Op 11 juli 1887 werd de kerk door bisschop C.J.M. Bottemanne geconsacreerd.
Kort na de in gebruik name is een Maarschalkerweerd orgel geplaatst dat nog steeds dienst doet. In het priesterkoor hangen drie gebrandschilderde ramen uit 1902, die door Jos Tonnaer zijn ontworpen.
Toen in 1957 het priesterkoor verplaatst werd, zodat de priester met het gezicht naar de gelovigen ging staan, is de oude preekstoel geschonken aan de Hervormde Kerk, die kort daarvoor gerestaureerd was na de grote brand van 1945.
De katholieke kerk stond toentertijd buiten de dorpskom. Rondom de kerk lagen weilanden en tuinderijen. In 1829 kreeg de kerk toestemming voor een eigen kerkhof. Voor die tijd werden de doden begraven in de protestante kerk en de daarbij behorende begraafplaats.
In 1902 werd de Nieuwe Kerklaan aangelegd, waardoor een betere verbinding met het dorp ontstond. Er werden tevens bomen geplant, een brug aangelegd en een lamp voor de pastorie geplaatst. Deze laan (de huidige Meester Postlaan) werd al spoedig ‘de wandelpier’ of ‘het roomse laantje‘ genoemd.
In 1908 besloot het kerkbestuur tot de bouw van een nieuwe pastorie. Op de foto is de oude pastorie te zien. Deze stond naast de toren bij de ingang van de kerk. Dit woonhuis dateert uit de achttiende eeuw, maar was blijkbaar in zo’n slechte staat dat besloten werd een nieuwe pastorie te bouwen.
Een inboedelbeschrijving uit 1756 toont aan dat het een indrukwekkend huis geweest moet zijn, met een groot aantal kamers waaronder zelfs ‘een bisschopskamer’! Dit was de mooiste kamer van het huis. In die periode hingen er 6 schilderijen en een spiegel met vergulde lijst. Verder stond er een staand horloge (klok), 8 stoelen en een tafel. Ook was er een ‘notenbomen’ kast met veel porselein, lakengoed en zilver bestek en een zilverkastje met een onze lieve vrouwe beeldje. De ‘zaal’ (woonkamer), de kamer van de pastoor en de boekenkamer waren eveneens rijkelijk voorzien van voorwerpen.
Op de foto zien we aan de achterkant van de pastorie een prachtige tuin met grote bomen en veel lage beplanting. Er was tevens een vijver waarin gevist kon worden. In de achttiende eeuw hebben diverse tuinbeelden, tuinbanken, vazen, Keulse potten en zelfs een ‘Turkse’ tent (oosters tuinpaviljoen) de tuin gesierd. Het is duidelijk dat de katholieke kerk het schuilkerkverleden achter zich had gelaten.
De huidige pastorie is gebouwd in de tuin van het oude woonhuis. De pastoor kon met zijn personeel dus tijdens de bouw gewoon in zijn huis blijven wonen. De oude pastorie werd gesloopt en hier werd de nieuwe tuin aangelegd.
In 1921 werd de katholieke school(Aloysiusschool) bij de kerk gebouwd, ter vervanging van de oude school aan de Kerkweg. Tot in de jaren zestig van de vorige eeuw lag de kerk in een agrarische omgeving. Daarna werd gestart met bouwactiviteiten ter uitbreiding van het dorp. Er ontstonden nieuwe woonwijken en een dienstencentrum.
Op onderstaande foto is de enige jaren geleden aangelegde skatebaan te zien en links een deel van het speelplein van de Aloysiusschool. De pastorie is nu in gebruik als parochiaal centrum.
Bronnen:
Boek: Kerken in Delflanden, 2004, dekenaat Delflanden
Boek: Twee gezichten van Midden-Delfland